Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

AVATAR

το τσαι με περγαμοντο  ειπε να βγει λιγο στα του εξω κοσμου τις πεζοδρομιες, να ζευγαρωσει το βλεμμα του  με τα αλλα πεινασμενα φιλαρακια που ξεπροβαλουν  απο τις κλειδαροτρυπες σαν τα ναυτακια απο πολυημερο ταξιδι.
κι αποφασισε να επισκευτη τα μεγαλα  πολυκαταστηματα,  πω πω πω... !!που ριζωσαν στις γειτονιες μας,  και αντε τωρα να πεις  καμια κουβεντα  το απροσαρμοστο - αφου τοσος μα τοσος κοσμος  ημερανυχτοπερπαταει και διασκεδαζει με τα τεκνα του  η μετα  τη συντροφια του  στα ακομψα χωρις δροσια απο τη φυση και τον φρεσκο αερα  μαγαζια του. (Ενα δεντρακι  βρε παιδια.)
δεν λεω το τσαι με περγαμοντο εχει και την αγοροφοβια του,δεν εχει παει σε ψυχολογο για να το αναλυσει βεβαια, αλλα οπως λεω, μαλλον ειμαι γνωστης της αιτας και γι αυτο  εχω κρυμενο ενα κακο λογο για τα τερατα που σπαρθηκαν τριγυρω μας.
οχι τιποτα αλλο,  βλεπεις ζουμε σε καπιταλιστικη κοινωνια και θες δεν θες θα το φας το πραγμα ,σκληρο και νοθευμενο, και θα το πληρωσεις κι ακριβα ,τι μας λες τωρα ολοκληρη δημοκρατια εχουμε θα την εξαργυρωνουμε  χωρις ποσοτητα ,κι οχι με αυτην πως τη λενε α ναι την ξεχασα που να παρει... ποιοτητα βρε παιδι μου,που να μας βρεθει κι αυτη τωρα, εχουμε γινει σαν τον Νικο Ξανθοπουλο στις ταινιες του  που καθε φορα εψαχνε να βρη τη χαμενη Μανουλα του και τελικα εβρισκε την χαμενη αγαπημενη του (Αντζελα Ζηλεια-Μαρθα βουρτση και λουλα, επ.. συγνωμη το τελευταιο δεν παει μαλλον.
Λοιπον που λετε ηταν ενα χειμωνιατικο μεσημερακι που δεν ηταν χειμωνιατικο,διοτι προς την ανοιξη εφερνε το θερμομετρο, μια ζακετουλα αρκετη ηταν για να σε σκεπαζει απο του καιρου τον υπνο τον βαθυ,βρεθηκα σε αυτο το μεγαλοπρεπες πραμα  μαζι με τον  ανηψιο μου για να  παμε σε μια αιθουσα  να δουμε μια ταινια που δεν πιστευα οτι θα μου αρεσει.
σαν θειος αισθανομουν οτι επρεπε να παω τον μικρο να διασκεδασει τις χαλαρες ημερες των διακοπων του απο το σχολειο και ειπα να τον συρω προς το τερας αφου  τα παιδια εχουν μια αδυναμια στα λογιων λογιων τερατα, πχ χαρυ ποτερ -κι αλλα που δεν μου ερχονται στο νου.
φιλοι μου αγαπητοι δεν λεω πως εχω δικιο η τελος παντων οτι εχω παντα δικιο,αλλα αυτη τη φορα δεν ειχα.
εντυπωσιαστηκα απο την ταινια, απο αυτα πως τα λενε -εφε-, το στορυ με ενθουσιασε , με κρατησε 2 και μιση ωρες ακουνητο στην πολυθρονα της αιθουσας και το ποιο σημαντικο με εκανε να δακρυσω.
οι ανθρωποι που εκαναν την ταινια αξιζουν το μπραβο απο την μερια μου διοτι με επεισαν και με εμαθαν οτι δεν ειμαι πολυξερος  και πολυγνωστης,γιατι με εντυπωσιασαν,και αυτο μου δεινει ελπιδα πως παντα  και παντου θα ανακαλυπτουμε πραματα και συναισθηματα και εικονες που θα μας  παρασερνουν σε καινουργιες ιδεες και αποψεις,υπαρχουν και θα υπαρχουν αξιοι συνεχιστες να μας εκπαιδεουν να μας διαφωτιζουν να μας ενθουσιαζουν,και να μας γεμιζουν με τοσα ομορφα κι ελπιδοφορα μηνυματα.
αυτο εκανε μια ταινια για μενα ,απο σκηνοθετη που τον ειχα στα σκουπιδια  του κινηματογραφου,η φαντασια που σε απογειωνε σε αλλους κοσμους που δεν προκειται πιθανο να φανταστουμε η να γνωρισουμε,
μια ταινια το εκανε αυτο, προερχομενη απο την κοιτιδα του καπιταλισμου που αυτοσαρκαζε το ρολο της στα ματια μου,και μας εσπρωχνε στην οργη για τις αιωνιες πραξεις του πολεμου που σαρωνε ζωες ανθρωπων, ζωων , δεντρων.
φιλοι μου, μπορει στη συνταξη ακομη να μη τα καταφερνω,αλλα που θα μου παει θα την δαμασω την ατοιμη
μιλω για την ταινια AVATAR.. τους ευχαριστω γιατι εκπαιδευσαν τον μικρο ανηψιο μου σε αυτη τη λιγη ωρα να μην αγαπα τον πολεμο και τους συγγενεις του, να αγαπα το δασος και τον κοσμο του,και που γλυκαναν  την φαντασια του  και ανεπτυξαν την οργη του!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου